Plastikowe panele do kuchni to nowoczesna, ekonomiczna opcja do dekoracji ścian w kuchni. Jakie są zalety tak wykończonych ścian? Ciekawy design Według najnowszych warunków technicznych WT 2021 ich maksymalny współczynnik przenikania ciepła U musi wynosić 0,20 W/ (m2·K). Te wymogi muszą spełniać wszystkie rodzaje ścian zewnętrznych, dlatego tak ważne jest, by przy ich wznoszeniu stosować materiały o odpowiednich parametrach technicznych. Jakaś część tych elementów/materiałów rozprzestrzenia ogień w fazie maksymalnej kulminacji pożaru. Należy przez to rozumieć, że określenie NRO dotyczy początkowej fazy rozwoju ognia w jego wczesnym stadium, niezbędnym co najmniej do zapewnienia bezpiecznego opuszczenia budynku przez przebywających w nim ludzi i rozpoczęcia Rys.1. Schematy ścian zewnętrznych. Ściany jednowarstwowe. Ściany jednowarstwowe wymurowane są z jednego rodzaju elementów murowych na całej grubości ściany. Dla spełnienia wymogów normy „Ochrona cieplna budynków”, wyroby do budowy tego rodzaju ścian winny się charakteryzować dobrymi własnościami cieplno-wilgotnościowymi. Główne zastosowanie cegły to materiał budowlany, dlatego doskonale sprawdzą się do stworzenia ścianki działowej lub zabudowy kominka. Dostępne są w różnych wymiarach i kształtach. Płytki ceglane stosuje się zazwyczaj na elewacji lub wewnątrz. Stanowią element dekoracyjny. Dzielą się na płytki ścienne oraz podłogowe. Vay Tiền Nhanh Ggads. Własne cztery ściany mają zapewniać nam poczucie bezpieczeństwa i ciepła. Dlatego planując budowę domu, trzeba gruntownie przemyśleć zarówno wybór technologii, jak też materiałów, z których zostaną wykonane ściany. Powszechnie wiadomo, że ściana domu musi być wytrzymała i w miarę możliwości odporna na zniszczenia. Powinna także skutecznie chronić domowników przed zimnem i hałasem z zewnątrz. Jakie materiały budowlane zagwarantują nam taki efekt? Ściany zewnętrzne – technologia budowy i materiały Pierwszym krokiem podczas planowania budowy domu jest wybór technologii – od tego zależy również konstrukcja ścian. Możemy zdecydować się na drewniany dom szkieletowy lub budownictwo pasywne czy energooszczędne – jednak takie metody są popularne głównie na zachodzie, zaś w Polsce dopiero raczkują, więc trzeba liczyć się ze znacznie większymi kosztami budowy. Obecnie najczęściej wykorzystywana jest technologia murowana. W takim wypadku mamy do dyspozycji kilka rodzajów materiałów, których można użyć do postawienia ścian zewnętrznych. Należą do nich: pustaki ceramiczne, bloczki z betonu komórkowego, silikaty, keramzytobeton. 1. Materiały ceramiczne do budowy ścian - opłacalność Ceramika jest wykorzystywana w budownictwie od wieków, choć z upływem czasu w technice jej wykonania nastąpiły spore zmiany. Dziś stosuje się zazwyczaj pustaki ceramiczne poryzowane, z charakterystycznymi drążeniami i porowatą strukturą, która pomaga uzyskać większą izolację termiczną ściany. Pustaki skonstruowane są na zasadzie piór i wpustów, więc do ich łączenia możemy użyć pianki poliuretanowej lub cienkowarstwowej zaprawy. W takiej sytuacji spoiny pionowe nie są konieczne. Aby zmniejszyć współczynnik przewodzenia ciepła, a tym samym zapewnić jeszcze lepszą izolację, możemy zastosować pustaki wypełnione wełną mineralną. Niestety, ściany z ceramiki, mimo wielu zalet, są jednak najdroższym rozwiązaniem. Średnia cena za jedną sztukę o wymiarach 23,5x32,5x25 to 4-5 zł (w Leory Merlin pustak ceramiczny o tych wymiarach kosztuje 4,48 zł - dane z r.). Pustaki ceramiczne do budowy ścian - pokaz murowania podczas Akademii Budowy 2. Bloczki z betonu komórkowego - oszczędność na izolacji Tańsze i równie efektywne będzie postawienie ścian nośnych z bloczków betonowych – z betonu komórkowego. Warto zwrócić uwagę na właściwości betonu, z jakiego zostały wykonane bloczki. Jeżeli chcemy zapewnić sobie dobrą termoizolację, należy wybrać beton o jak najmniejszej gęstości. Nowoczesne bloczki betonowe mogą być łączone cienkowarstwową zaprawą klejową, która również lepiej wpływa na izolację cieplną niż tańsza zaprawa tradycyjna. Jednak niezależnie od rodzaju bloczków i zaprawy, beton komórkowy charakteryzuje się najwyższym poziomem izolacji termicznej, więc ściana zewnętrzna wybudowana z tego materiału może być jednowarstwowa i nie wymaga bardzo mocnej dodatkowej izolacji. Cena takiego bloczku z betonu komórkowego to 3,75 zł za sztukę (cena ze sklepu Castorama, lokalizacja Gdańsk-Oliwa, oferta z dnia Głos PSB Beton komórkowy do budowy ścian 3. Bloczki silikatowe - dobra izolacja akustyczna Jeżeli zależy nam na jak najniższych kosztach budowy domu, możemy zastosować silikaty, czyli bloczki wapienno-piaskowe. Niestety, w takim wypadku trzeba się liczyć zarówno z trudnościami w trakcie budowy, jak też z niskim poziomem izolacji termicznej. Z drugiej strony, ściany silikatowe skutecznie zatrzymują ciepło, zatem nawet po wyłączeniu ogrzewania w domu przez dłuższy czas nie będzie zimno. Możemy także liczyć na bardzo dobrą izolację akustyczną ścian domu. Cena bloczku silikatowego to 3,92 zł za sztukę (oferta sklepu Realbud, dane z Ytong Bloczki silikatowe do budowy ścian zewnętrznych 4. Keramzytobeton - czy się opłaca? Zastosowanie betonu z dodatkiem keramzytu, czyli materiału ceramicznego, również ma swoje zalety. Należy do nich przede wszystkim lekkość i trwałość tworzywa oraz niezbyt trudne łączenie pustaków wyposażonych we wpusty i pióra. Poza tym, jeżeli zastosujemy bloczki keramzytobetonowe ze specjalną wkładką (podobnie jak w przypadku pustaków ceramicznych), ściana nie będzie wymagała zaawansowanego docieplania, nawet jeżeli będzie jednowarstwowa. Tańsze jednak są pustaki o mniejszej grubości, wymagające dodatkowej warstwy izolacyjnej. Dobrej jakości bloczek z betonu z dodatkiem keramzytu to koszt 4,90 zł za sztukę (cena z oferty sklepu EkoPustaki, dane z Marbet Pustak z keramzytu do budowy ścian Ściany działowe: jaki materiał opłaca się wybrać do budowy? W przypadku ścian działowych możemy zastosować podobne materiały, jak do ścian nośnych. Możemy zatem wykorzystać zarówno beton komórkowy, jak też pustaki ceramiczne czy silikatowe. Każdy z tych produktów zapewni nieco inne parametry akustyczne, np. keramzytobeton czy silikaty lepiej izolują dźwięki niż beton komórkowy czy ceramika. Oprócz tych najbardziej popularnych tworzyw, do postawienia ścian działowych możemy użyć także płyt gipsowych. W zależności od tego, jaka jest przewidywany poziom wilgotności powietrza w danym pomieszczeniu (czyli, prościej mówiąc, czy będzie to salon, czy łazienka), stosuje się płyty standardowe lub impregnowane. Ich atutem jest korzystny wpływ na klimat panujący w pomieszczeniach oraz łatwość montażu, jednak to rozwiązanie jest także dość drogie w porównaniu do pozostałych. Wybierając materiał na ściany, warto kierować się nie tylko ceną samego materiału budowlanego, ponieważ to, co najtańsze, nie musi być najbardziej opłacalne. Warto zatem wziąć pod uwagę zarówno cenę, jak i właściwości materiału, które wpływają na całościowy koszt wykonania ścian wraz z ociepleniem oraz późniejsze koszty utrzymania domu. Proponowane dla Ciebie Obudowa bram garażowych płytami elewacyjnymi. Fasady wentylowane. Czy szukasz rozwiązania aby brama garażowa była niewidoczna w Twojej fasadzie z płyt elewacyjnych ? Dobór bramy garażowej , aby współgrała z elewacją budynku, jest nie lada wyzwaniem. Chcemy bowiem stworzyć spójną koncepcję całego budynku. Często brama garażowa jest elementem, który jako pierwszy rzuca się w oczy. (więcej…) Equitone Tectiva i Natura. Biurowiec Dekk Biurowiec Dekk fasady wentylowane Zamienie, gmina Lesznowola k. Warszawy Zakres: wykonanie projektu układu płyt, wykonanie projektu montażowego, dostawa materiałów, montaż Około 650m2 Płyty jasne na scianach budynku Equitone Tectiva TE10 Płyty ciemne na ścianach wejścia Equitone Natura N074 Elewacja całego budynku została zaprojektowana jako elewacja wentylowana. Dzięki temu budynek zyskał zarówno piękny efekt wizualny, jak również gwarancję utrzymania w budynku stałej odpowiedniej wilgotności, ciepła, braku wykwitów grzybowych. Pustka wentylacyjna pomiędzy płytą, a ociepleniem powoduje że latem budynek nie nagrzewa się a nadmiar ciepła skumulowany na powierzchni płyty jest wysiewamy w pustce wentylacyjnej. Zima zaś na ten samej zasadzie zimno nie oddziałuje bezpośrednio na budynek tylko na powierzchnię płyty. Utrzymanie zaś stałej temperatury w ciągu roku niweluje gromadzenie się wilgoci w budynku i powstawanie grzybów. Wszystkie te jak ważne aspekty możliwe są tylko gdy cała elewacja wykonana jest jako wentylowane, nie zad jedynie jej fragmenty. Płyty Equitone Tectiva na ścianach budynku to kolekcja okładzin najbliższych wyglądem do naturalnego betonu. Płyty posiadają lekkie zmiany odcieni na powierzchni, reagują delikatną zmianą koloru przy zmianie wilgotności na zewnątrz. Przez to elewacja jest wciąż żywa i można odkrywać ją wciąż na nowo. Płyty czarne Natura na wejściu budynku, wydzielają wyraźnie strefę główna budynku. Całość tworzy spójną bryłę o nowoczesnym charakterze i ekstrawaganckiej prostocie. Osiedle mieszkaniowe Oaza Wilanów – eqitone i cembrit Osiedle mieszkaniowe Oaza Wilanów,Ul. Rzeczpospolitej , Warszawa – eqitone i cembrit GW ATAL Płyta eqitone i cembrit Nasz zakres: projekt montażowy, dostawa materiałów, montaż Jest to kolejna inwestycja dewelopera ATAL. Deweloper ten z ponad 25 letnim doświadczeniem buduje na terenie całego kraju ciekawe i komfortowe mieszkania wykończone w nietuzinkowy sposób i w wysokim standardzie. Osiedle Oaza Wilanów zlokalizowane jest na bliskim Wilanowie, w odległości niecałych 8 km do centrum miasta. Osiedle posiada duże wewnętrzne atrium na których znajdują się trzy place zabaw, liczne tereny zielone. Ale aktywnych mieszkańców osiedla powstac mają boiska do siatkówki, do piłki nożnej, koszykówki oraz ścieżki rowerowa. Dla tych zaś którzy cenią spokojny wypoczynek powstanie kameralne jeziorko. Inwestycja wykonana w wysokim standardzie i bardzo nowoczesnej formie. Elewacje budynków wykonane z cegły ceramicznej, w logiach balkonowych zaś z deski drewnianej. W naszym zakresie było zaś wykonanie podwieszeń sufitowych w podcieniach – arkadach przejściowych wzdłuż budynków oraz w wejściach do klatek. Okładziny sufitowe wykonane w systemie elewacji wentylowanych są zrobione z płyty włókno-cementowych Equitone – Euronit oraz Cembrit. W płytach mocowe sa oprawy lamp oświetleniowych. Zastosowane płyty włókno-cementowe Equitone i Cembrit montowane sa na nity malowane proszkowo w kolorze okładziny. Całość sufitu docieplona jest wełną elewacyjną VentiMax Rockwool grubości 20cm. Płyty docinane są na całą szerokość korytarza, tworzą ciekawe rozwiązanie dla korytach , bardzo estetyczne tło dla oświetlenia nocą i wytyczają piękną linie podłużnych arkad wzdłuż budynku. Montaż elewacji. Czy można elewację wentylowaną zrobić samemu? Samodzielny montaż elewacji wentylowanej. Czy elewacje wentylowaną zrobię sam? Częstym pytaniem zadawanym przez Inwestorów jest ” czy mogę wykonać elewację wentylowaną samemu?” Montaż elewacji. Właściwie nikt tego zabronić nie może…..a i same materiały do wykonania elewacji wentylowanej można zakupić na rynku. Jednak nie ma to żadnego sensu! Lwią częścią kosztów elewacji wentylowanej są właśnie materiały. Płyty okładzinowe niezależnie od ich rodzaju, nawet jeśli należą do najtańszych wśród elewacji wentylowanych, jak płyty włókno cementowe, czy ceramiczne, niezależnie od producenta czy to płyty polskie jak Concreate, czy zagraniczne jak Trespa, Equitone -Euronit zawsze są dużym wydatkiem. montaż elewacji wentylowanych płyta włóknocementowa Jednocześnie to właśnie płyty najłatwiej zmarnować, zniszczyć przez źle wykonane cięcie krawędzi, ciecie niewłaściwym narzędziem , źle zebranie wymiarów z budynku, złe składowanie, złe przenoszenie, czy co bardzo ważne niepoprawne zamontowanie. Wszystko to ma ogromny wpływ na wygląd elewacji. Dlatego odradzam wykonywanie prac samemu. Po prostu szkoda marnować materiał, a co za tym idzie pieniądze. brak impregnacji krawędzi BŁĄD okropne montowanie kotew stalowych montaz konstrukcji na sztywno niepoprawny montaż konstrukcji pod elewację krzywe płyty, krzywe nity paczenie się plyty elewacyjnej paczenie się płyt elewacyjnych drzwi obłożone płyta OK poprawnie wykonana konstrukcja pod płytą OK poprawne wykonanie demontowalnej rewizji pod elewacją OK poprawne wykonanie narożnika, glifu, otworu OK wykonanie ukrytej bramy w elewacji WZÓR. super OK Możliwe usterki przy wykonywaniu elewacji wentylowanej. Własny montaż elewacji. Cześć usterek widać gołym okiem już przy montażu przed odbiorem budynku, niektóre jednak błędy wychodzą dopiero po kilku miesiącach od zamocowania i wcale nie są to wady materiałowe, co potwierdzi doradca techniczny, lecz po prostu błędy montażu. Każdy producent ma własne wytyczne co do każdego etapu prac z płytą: od transportu poziomego, pionowego jak np. przy płytach betonowych Fibre C wymagane jest podnoszenie przez przyssawki, przez składowanie np. płyty włókno cementowe powinny być składowane pod zadaszeniem lub chociaż przykryte, cięcie np.; nieodpowiednia piła do cięcia płyty HPL Prodema spowoduje odspajanie się lakieru zabezpieczającego, i najważniejsze sposób montażu, gęstości podparcia płyty np. dla płyt o analogicznej charakterystyce czyli płyty HPL lecz od innych producentów, dla przykładu Trespa i Krono występują inne gęstości podparcia płyty, itp. Płyta okładzinowa jednocześnie traci gwarancję przy niezachowaniu tych wytycznych, a osoba zajmująca się elewacjami wentylowanymi, zwłaszcza specjalnie przeszkoleni i przygotowani do tematu doradcy techniczni producenta wychwycą każde niedotrzymanie ich wytycznych. Płyty niewłaściwie zamontowane na elewacji np. zbyt usztywnione, wypaczają się, skręcają, pękają, a nawet opadają z podkonstrukcji. tepe narzedzie do ciecia zniszczone krawędzie tępe narzedzie do cięcia zbyt blisko nity zle przykrecona konsola zle wykonana przedłuzka piła z prowadnicą OK właściwie zamontowana podkonstrukcja OK równe fugi OK Ponadto rzadko który Inwestor dysponuje niezbędnym sprzętem do wykonywania elewacji wentylowanych. Narzędzia takie jak poziomica, wiertarka są jeszcze ogólnie dostępne, wkrętarkę juz mało kto posiada, a piły – zagłębiarki z 3 metrową prowadnicą już raczej nikt w domu nie trzyma. Ponadto niewlaściwe wykonanie podkonstrukcji, wydawało by się , niewidocznej, ma ogromny wpływ na wygląd okładziny. Każda nierówność podkonstrukcji w sposób bezpośredni przenosi się na panele. A te usterki są już widoczne gołym okiem. Do tego wszystkiego dochodzi zbytnie usztywnienie konstrukcji, czy płyty, co prowadzi nawet do pękania i spadania paneli z elewacji budynku. Czy niepoprawne przygotowanie płyty do montażu w systemie klejowym. Wszystko to sprawia że elewacja będzie wymagała co najmniej poprawy, a często wręcz wymiany. Pozorne oszczędności na montażu wykonanym samodzielnie, nie zaś przez przeszkolone ekipy, może doprowadzić do powstania nowych, dużych, nieprzewidzianych kosztów naprawy nowej elewacji. Maria Ziółek m3ziolek elewacje wentylowane Osiedle mieszkaniowe ul. Jana Kazimierza w Warszawie GW Hochtief. Elewacja wentylowana wykonana na okładzinach płytowych: Equitone Euronit Trespa HPL Osiedle mieszkaniowe na bliskiej Woli o przyjaznym do życia charakterze i podwyższonym standardzie mieszkań. Wewnątrz zabudowy stworzone ogromne atrium dla mieszkańców, z placem zabaw dla dzieci i zagospodarowaną zielenią. Ściany zewnętrzne i wewnętrzne wykończone okładziną wentylowaną Equitone – Euronit Natura PRO. Płyty te to nie tylko estetyczne wykończenie elewacji , ale również praktyczne wykonanie ścian trwałe w trakcie eksploatacji budynku. Płyty z kolekcji Natura PRO sa całkowicie odporne na grafitti, w pełni zmywalne. Daje to gwarancję, że elewacja budynku nie zostanie zniszczona i przez lata będzie piękną wizytówką osiedla. Ponadto w atrium zastosowana została płyta HPL Trespa w kolorze żółtym, która spełnia rolę oznaczenie klatek wejściowych do budynku. W kolejnych płytach nafrezowane zostały litery A, B, C, D oznaczające numer klatki schodowej. Powstał w ten sposób element zarówno estetyczny jaki i praktyczny. Oba pomysły z wykonania elewacji zostały przez architektów wprowadzone również do wnętrz, do klatek schodowych. I tak zarówno płyty Equitone, jak i HPL wkomponowane są pomiędzy wewnętrzne lustra, skrzynki na listy itp. Equitone Euronit włókno-cement beton architektoniczny Włókno-cement EQUITONE (dawniej EURONIT Polska) płyty elewacyjne Equitone. projektowanie, dostawa materiałów, montaż Włókno-cement Equitone jest nowoczesnym zbrojonym materiałem okładzinowym wykonanym z naturalnych surowców. Powstałe płyty to niepalne, sprężyste okładziny odporne na zniekształcenia oraz niekorzystne warunki atmosferyczne. Euronit Equitone oferuje bardzo szeroką gamę kolorystyczną, wybór faktur paneli mogący zaspokoić nawet najbardziej wybredne gusta. Płyty produkowane w panelach wielkowymiarowych umożliwiają kreowanie bryły budynku w sposób nowoczesny, nadają mu wyjątkowy charakter, ale wydobywają również piękno bryły ze starych, rewitalizowanych budynków. Masz pytania o płyty Euronit, Equitone? Skontaktuj się z nami ! Od ponad 100 lat architekci w projektach najważniejszych budowli świata stosują fasady firmy Eternit Equitone. Wiele z tych budowli posiada obecnie swoje stałe miejsce w historii architektury, część z nich została wyróżnione prestiżowymi nagrodami w dziedzinie architektury. Niepalne płyty z włókno-cementu firmy Euronit (klasa materiału A2) mogą być stosowane do każdego rodzaju budynków. Nadają się one do montowania na każdej wysokości oraz mogą również służyć jako płyty balkonowe. Dostępne są w wersji płyt barwionych w masie, z matową kolorową przeświecającą powłoką. Natura oraz z intensywną barwną powłoką zewnętrzną – Tektura, ponadto występuje kolekcja Eter Color o lekkich beżowych kolorach nadających elewacji delikatny, przytulny charakter. Płyty włókno-cementowe Euronit Equitone są one wykonane z niepalnego, bardzo sprężonego tworzywa, składającego się ze spoiwa cementowego zbrojonego włóknem. Tworzywo w stanie utwardzonym jest odporny na zniekształcenia oraz na niekorzystne warunki atmosferyczne. Proporcjonalnie największy udział surowcowy posiada środek wiążący, jakim jest cement portlandzki, który jest wytwarzany w wyniku spalania wapienia i margla ilastego. Aby zoptymalizować właściwości produktu, dodaje się domieszki, na przykład mączkę wapienną oraz zmielony włóknocement (recykling). Jako włókna zbrojeniowe stosuje się syntetyczne, organiczne włókna z polialkoholu winylowego. Są to włókna, które są stosowane w podobnej postaci w branży tekstylnej do produkcji odzieży wierzchniej i tkanin ochronnych, do włóknin i nici chirurgicznych. Ogromne znaczenie ma ich fizjologiczne bezpieczeństwo. Znajduje się w nich również powietrze, zamknięte w mikroskopijnie małych porach. W wyniku zastosowania systemu o mikroporowatej strukturze, powstaje mrozoodporny, regulujący wilgotność, aktywnie oddychający, ale jednak wciąż wodoszczelny materiał budowlany. Produkty z włóknocementu zachowują się wobec fal elektromagnetycznych oraz promieniowania absolutnie neutralnie, tak że działanie fal radiowych, urządzeń z promieniowaniem podczerwonym, urządzeń sygnalizacji poszukiwania osób oraz promieni radarowych nie ulega zakłóceniu. Naniesiona fabrycznie powłoka na powierzchni, z warstwą nakładaną kilkakrotnie na gorąco, gwarantuje niezmiennie wysoki poziom jakości płyt fasadowych. Powłoka ta jest odporna na działanie światła i promieni ultrafioletowych. Tylna strona płyty powleczona jest mechanicznie równowartościowym jakościowo lakierem. Wszystkie płyty fasadowe firmy Eternit AG zostały ocenione jako wyroby budowlane przyjazne dla środowiska i dla zdrowia człowieka, a także posiadają stosowne certyfikaty. Specyfikacja materiałowa Equitone Equitone Natura Kolorowa, przeświecająca powłoka farby położona na płycie elewacyjnej Natura sprawia, iż struktury włóknocementu prześwitują na powierzchnię. Cechami charakterystycznymi tej płyty są: nierównomierność, różne odcienie farby nadające niepowtarzalny, indywidualny charakter każdej płtcie oraz ślady po procesie produkcyjnym. Panele kolekcji Natura to płyty: – barwione w masie – grubość 8 i 12mm – maksymalny wymiar paneli: 1250 x 3100 – dostepne 42 kolory standardowe Equitone Tekstura Specjalna kolorowa powłoka płyty fasadowej Textura umożliwia osiągnięcie fascynującego wzoru o żywej kolorystyce. Miniaturowe kuleczki na powierzchni płyty redukują w znacznym stopniu przyczepność brudu. Kuleczki te łamią napięcie powierzchniowe wody deszczowej, co powoduje, że woda skapuje kropelkami, a nie zacieka, tak jak w przypadku gładkich powierzchni, na których tworzą się zazwyczaj smugi. Panele kolekcji Tekstura: – grubość 8, 12mm – maksymalny wymiar paneli 1500 x 3100 mm – dostępne 15 kolorów Equitone Eter Color Kolekcja Eter Color to pastelowe płyty charakteryzujące się lekko ryflowaną powierzchnią. Płyty są barwione na całym przekroju, nie mają dodatkowych powłok zewnętrznych przez co wygląd ich jest wyjątkowo naturalny, co dodatkowo podkreślone jest przez ziemiste kolory dostępne w tej palecie. Panele kolekcji Equitone Eter Color: – grubość 8mm, – maksymalny wymiar paneli 1220 x 3050 mm – dostępne 7 kolorów Zastosowanie: Wielkoformatowe płyty z włókno-cementu stosowane są przede wszystkim do: – okładania ścian zewnętrznych jako fasady wentylowane – wypełniania szkieletu ściany w przypadku konstrukcji słupowo‑rozporowych – okładanie ścian wewnętrznych – okładanie balkonów Panele Euronit Equitone dają również ogromne mozliwości wyboru zastosowań dostosowane do indywidualnych potrzeb i wizji projektanta. Ogromny wybór dostępnych kolorów zarówno bardzo nasyconych i świetlistych. Tak jak również stonowanych i subtelnych pozwala dostosować okładzinę do wyjątkowego charakteru obiektu. Łatwość w obróbce pozwala na ciekawe rozwiązania w doborze rozkroju paneli. Dodatkowe elementy ozdobne jak np. nyple stalowe, mogą nadać indywidualny charakter planowanej inwestycji. Dodatkowo istnieje możliwość zastosowania płytek elewacyjnych małowymiarowych, które mogą być montowane zarówno na ścianach, jak i na dachu budynku. Dzięki temu powstała możliwość wykonania okładziny całej bryły budynku jednakowym materiałem, tworzącym jednolitą kostkę. Płyty elewacyjne betonowe, płyty elewacyjne cementowe. Beton architektoniczny płyty, okładziny elewacyjne. Płyty z betonu architektonicznego, nowoczesne elewacje, panele elewacyjne, okładziny elewacyjne link do broszury Equitone link do Wymagania, badania, warunki dopuszczenia Normy i certyfikaty, pliki do pobrania: Fibre c – beton cienkowarstwowy zbrojny Beton cienkowarstwowy zbrojony włóknem szklanym Fibre C Płyty betonowe cienkowarstwowe fibre c – to nowoczesne połączenie betonu oraz włókna szklanego umożliwiające kształtowania płyt cieńkowarstwowych o olbrzymich wymiarch, brył o różnych formach, wymiarach i kolorach. Jest to narzędzie urzeczywistaniające najbardziej awangardowe wizje projektantów zarówno przy tworzeniu brył, elewacji budynków, jak i indywidualnych wnętrz. Panele elewacyjne Fibre C to płyty o wymiarze 1200 x 3600 mm ( maksymalnie 5000mm ) i grubości 8 i 13mm. W podstawowej palecie producent oferuje 10 kolorów w 3 różnych fakturach: piaskowanej-ferro, lekko piaskowanej-ferro light, gładkiej-matt. Możliwe jest uzyskanie koloru przygotowanego wyłącznie dla Twojej inwestycji oraz kształtów giętych indywidualnie dla każdego projektu. Ponadto płyty mogą być stosowane na posadzki, blaty kuchenne, umywalkowe – mogą być narażone na bezpośrednie działanie wody i detergentów. Płyty zostały sklasyfikowane jako niepalne, odporne na warunki atmosferyczne okładziny gotowe do stosowania zarówno jako wykończenie budynków użyteczności publicznej, zabudowy wielorodzinnej, jak i domy prywatne. Masz pytania o płyty Fibre C? Skontaktuj się z nami ! Fibre C Fibre C jest wzmocnioną włóknem szklanym płytą betonową, która łączy w sobie zalety betonu i włókna szklanego. Jest ona twarda, podatna na formowanie, długowieczna, a także fascynuje tym, iż jest cienkościenna, posiada klasę ochrony przeciwpożarowej A i charakteryzuje się niewielkim ciężarem objętościowym. Pełnowartościowe naturalne surowce z czysto mineralnych składników i materiałów podstawowych, stanowią podstawę najwyższej jakości i autentyczności. Dla uzyskania jednolitego wyglądu płyty fibreC są barwione na całym przekroju. Zastosowanie pełnowartościowych surowców z czysto mineralnych składników i włókna szklanego umożliwia osiągnięcie przez fibreC najlepszej możliwej jakości. W pełnej zgodzie z duchem naszej żywej świadomości ekologicznej stale wzrasta udział ponownie wykorzystywanych materiałów w kruszywach i środkach wiążących. Powierzchnie fibreC posiadają wygląd struktur organicznych (patrz: norma Beton elewacyjny DBV 2006). Ponieważ fibreC w przeciwieństwie do większości powszechnie stosowanych porównywalnych produktów na rynku bazuje na czysto organicznych materiałach podstawowych, tworzywo to nadaje się całkowicie do powtórnego przetwarzania (recyklingu). Wszystko pozostaje czysto naturalne. Mimo, iż ewentualnie mogą być widoczne niewielkie zagłębienia, nierównomierność, linie naprężeń czy wtrącenia, nie przynoszą one jednak ujmy jedynemu w swoim rodzaju wyglądowi betonu wzmocnionego włóknem szklanym. Wręcz przeciwnie. Te charakterystyczne cechy betonu odróżniają go od gładkich, sztucznych powierzchni. Sprawiają, że płyta fibreC wyróżnia się indywidualnym charakterem wzornictwa i jest trwale zgodna z duchem epoki – co świadczy o wyjątkowości i żywotności tego materiału. Specyfikacje materiałowe Fibre C. Grupa fibreC przywiązuje oczywiście największą wagę nie tylko do długotrwałości swoich produktów, lecz także do zadowolenia swoich klientów. Tutaj wykonawcy są tak samo ważnym ogniwem całej sieci jak i architekci, technicy oraz osoby odpowiedzialne za opracowanie nowych produktów i rozwiązań. Jeżeli już na etapie przygotowania mogą być wyjaśnione wszystkie okoliczności i warunki ramowe projektu, tym doskonalszy produkt może być później dostarczany klientom. Podstawą optymalnego przebiegu realizacji projektu i zadowalających rezultatów jest całkowita jasność co do zlecenia. Dlatego zespół fibreC uważa, iż szczególnie ważne jest utrzymywanie ścisłych kontaktów z klientem i przede wszystkim możliwość wyjaśniania – jeszcze przed rozpoczęciem realizacji projektu – wszystkich szczegółów dotyczących zastosowania, formatu, zatwierdzania próbek kolorystycznych, jakości powierzchni, powłoki itd. Kolorystyka płyt elewacyjnych betonowych Fibre C. Zasadniczo możliwości wzornictwa przy użyciu fibreC nie znają żadnych ograniczeń. Na ogół oferuje się dziesięć kolorów standardowych i na żądanie również kolory specjalne. Kolory specjalne są definiowane i uzgadniane indywidualnie z każdym klientem zgodnie z jego wymaganiami. Trzymamy się przy tym ściśle naszych wewnętrznych wytycznych dotyczących jakości i standardu kolorów, które są kontrolowane na bieżąco podczas procesu produkcyjnego i przed wysłaniem produktu, aby zostały spełnione nasze własne wysokie wymagania i wymagania naszych klientów. Technologia wykorzystująca czerwienie żelazowe jest zgodna z naszą zasadą zrównoważonego wytwarzania. Autentyczne kolory fibreC dobrze włączają się w istniejący krajobraz i korespondują z przyrodą i otoczeniem. Dla fibreC charakterystyczne są żywe powierzchnie o zmiennej grze odcieni i tekstury, jak np. delikatny efekt obłoków lub smug zamiast martwych i klinicznych powierzchni. Powierzchnie płyt betonowych. Do dyspozycji są płyty fibreC o różnej strukturze. Do wyboru są Ferro – piaskowane, Ferro light – lekko piaskowane i Matt – gładkie. Inne powierzchnie możliwe są na zamówienie. Dzięki trzem różnym fakturą wykończenia możliwe jest wykonywanie wzorów na powierzchni płyt, napisów, obrazów, wykonanych jako pisakowane na płycie gładkiej i odwrotnie. Dla płyt fibreC charakterystyczne są żywe powierzchnie o zmiennej grze odcieni i z delikatnymi efektami obłoków zamiast martwych, klinicznych powierzchni. Powierzchnie fibreC odpowiadają wyglądowi struktur organicznych i wykazują ewentualnie niewielkie zaburzenia, zagłębienia, linie naprężeń, wykwity czy wtrącenia oraz tekstury (norma Beton elewacyjny DBV 2006). Z każdego cementu podczas jego twardnienia wytrąca się np. wodorotlenek wapnia. Wodorotlenek wapnia rozpuszcza się w wodzie i może wędrować w kierunku powierzchni betonu. Kiedy woda wyparuje, wodorotlenek wapnia pozostaje na powierzchni i przekształca się w trudno rozpuszczalny węglan wapnia (wapień). Jeżeli ten proces, który sam w sobie jest naturalny, będzie się pogłębiał w wyniku oddziaływania niekorzystnych warunków, wtedy dojdzie do nawarstwienia się większych ilości węglanu wapnia, który stanie się widoczny w postaci białego nalotu. Wykwity te są jednak całkowicie naturalnym zjawiskiem w przypadku związanych cementem materiałów złożonych. Te wykwity trzeba jednak widzieć jako coś, czym one faktycznie są: jest to oznaka życia produktu wykonanego z naturalnych surowców. Te tak zwane wykwity powstają wyłącznie przy niekorzystnym składowaniu płyt z betonu wzmocnionego szklanym włóknem w wilgotnym otoczeniu (woda nagromadzona). Wymiary paneli elewacyjnych Fibre C. Płyty płaskie elewacyjne standardowo dostępne są w dwóch wymiarach 1200x2500mm oraz 1200x3600mm i w dwóch grubościach 8 i 13mm. Istnieje jednak możliwość zamówienia płyt o wymiarze do 5000mm. Projekty indywidualne Płyty Fibre C oferują wykonanie indywidualnych form płyt, zarówno uwzględniając kształty, kolory, faktury. Możliwe są elementy gięte małej architektury, kształtki naroży, stopnice schodów i inne formy według projektów indywidualnych. Możliwość tą chętnie wykorzystują architekci projektując nowe bryły budynków, które dotychczas były jedynie wizją niemożliwą do urzeczywistnienia. Wiodąca projektantka naszych czasów Zaha Hadid zrealizowała projekt Zaragoza Bridge – w Hiszpani, wykorzystując indywidualny charakter okładziny fibre C. Zastosowane jest 13mm płyty fibre C w dwóch kolorach : szary i biały, do przykrycia powierzchni mostu, wewnątrz którego znajdują się sale wystawowe wystawy Expo 2008. Dzięki bogatej ofercie indywidualnej panele fibre C personifikują budynki z ich projektantem, urzeczywistaniją wizje nowoczesnego otoczenia architektury, budują wnętrz, meble XXI wieku. Fibre C doskonale nadaje się do wykonania posadzek, ścian, kabin prysznicowych, blatów kuchennych, schodów, czy wręcz stołów, siedzisk. Zabezpieczenie powierzchni płyt elewacyjnych. W celu zabezpieczenia płyty fibreC przed oddziaływaniem warunków atmosferycznych jest ona pokrywana transparentną, hydrofobowąwarstwą materiału impregnującego. Systemy ochrony powierzchniowej do stosowania w pionie:- zawartość substancji czynnych w granicach między 20 a 100 % bez działania zaporowego- bez możliwości pomiaru grubości warstwy- opór wobec pary wodnej „ 50 m”- hydrofoboweWarstwa hydrofobowa jest otwarta na dyfuzję i zapewnia solidną, podstawową ochronę przed oddziaływaniem warunków atmosferycznych, pyłem, zanieczyszczeniami i warunkami środowiska naturalnego. Nie chroni ona jednak przed zadrapaniami i plamami powodowanymi przez stojące ciecze, olej, kwasy, silnie alkaliczne substancje itp. Dla uzyskania wzmocnionego zabezpieczenia paneli i zapobieżenia ekstremalnym wpływom środowiska naturalnego oraz zniszczeniom powodowanym przez intensywne opady deszczu można ponownie nałożyć warstwę hydrofobową. Warstwa hydrofobowa w wersji matowej pozwala na pełne podkreślenie naturalności materiału. Stopień połysku impregnacji hydrofobowej ma istotny optyczny wpływ na postrzeganie barwy; zostaje także zachowana dyfuzyjność płyty. Normy i certyfikaty, pliki do pobrania: Elewacje wentylowane czy lekka – mokra (putz) ? Każdy inwestor rozpoczynając budowę staje przed wieloma dylematami związanymi z realizacją budowanego obiektu. Jednym z nich jest z czego wykonać elewację? Jest to bardzo istotne zagadnienie poruszane wielokrotnie przez samego Inwestora, jak i przez Architektów budynku, ponieważ właśnie wygląd elewacji w dużej mierze decyduje o końcowym wyglądzie budynku. Aspekt estetyczny często gra kluczową rolę, choć należy podkreślić iż właśnie od elewacji zależy komfort życia mieszkańców budynku. Sposób i jakość wykonania elewacji decyduje o tym jakie temperatury panują wewnątrz budynku. Jaka jest wilgotność powietrza i murów, czy tworzą się grzyby, oraz o aspekcie finansowym związanym ze : stratami ciepła w procesie ogrzewania , kosztami związanymi z czyszczeniem , konserwacją elewacji itp. Sposobów na wykonanie elewacji jest naprawdę dużo. Nadal do najpopularniejszym należy elewacja lekka – morka tzw putz. Tu do wiodących producentów należy : Ceracol, Ceresit, STO, Opotiroc, Terranowa. Jako alternatywę proponujemy elewacje wentylowane. Najpopularniejsze rodzaje okładzin wentylowanych to : płyty drewnopodobne HPL ( Trespa, Fundermax, Krono, Prodema), włókno-cementowe ( Equitone – Euronit, Cembrit, Swisspearl, Cerdal ) , betonowe ( Concreate, Fibre C ) , kompozytowe ( Alucobond, Etalbond ), inne jak drzazgowe ( Cetris ), czy tynk wentylowany ( na płytach Fermacel, Aquapanel ). Za każdym rozwiązaniem przemawiają inne argumenty, nie można sugerować, że któryś z systemów jest lepszy, czy inny gorszy. Każdy z Inwestorów ma inne oczekiwania i priorytety i decyzję o materiale na elewacji powinie podjąć zgodnie ze swoimi oczekiwaniami. Zapewne oba rozwiązania : elewacja wentylowana i elewacja lekka – mokra są zupełnie inne. Łączy je jedynie ta sami idea – ocieplenie budynku. Różni zaś całe reszta, czyli: wygląd, sposób wykonania, wykorzystane materiały, możliwy czas wykonywanych robót, sposób wykonania, trwałość, koszt wykonania itp. O wyborze elewacji należy decydować na etapie projektu budowlanego. Niestety nie zawsze się to udaje. Absolutnie ostatecznym terminem jest postawienie stanu surowego budynku tzn. bez okien, bez obróbek blacharskich, bez jakiegokolwiek ocieplenia budynku. Jest to związane z zastosowaniem innych materiałów ociepleniowych dla obu systemów, Innych wysięgów elewacji, z zastosowaniem podkonstrukcji pod elewacje wentylowane, itp. Elewacja wentylowana, jak sama nazwa wskazuje, posiada wentylację. Oznacza to, że między ociepleniem , a płytą pozostaje pustka wentylacyjna 2-3 cm. W tym tzw. kominie powstaje ciągła cyrkulacja powietrza, co ma ogromny wpływ na komfort życia wewnątrz budynku. Wysokie temperatury latem powodują ogrzewanie się wierzchniej warstwy , przy elewacjach wentylowanych, ogrzewają płytę. Nie ma to wpływu na temperaturę wewnątrz budynku, gdyż ciepło skumulowane w płycie nie przedostaje się do warstwy izolacji termicznej, tylko zostaje oddane cyrkulującemu powietrzu w pustce wentylacyjnej i wywiane przez odpowiednio zaprojektowane otwory wentylacyjne. Dokładnie odwrotny efekt otrzymamy zimą, gdy mróz zatrzymuje się na płycie i nie przenika bezpośrednio do warstwy izolacji budynku z elewacją wentylowaną nie ma dużych skoków temperatur. Prze co lepiej się w nich mieszka. Dodatkowym tego plusem jest wyeliminowanie skraplania się pary wodnej po wewnętrznej stronie przegrody zewnętrznej. Wilgotność z budynku odprowadzana jest przez wentylację zapobiegając kondensacji pary wodnej. Jest to ogromny plus, gdyż eliminuje powstawanie grzybów i pleśni, tak niebezpiecznych dla zdrowia mieszkańców budynku. Warto tez podkreślić, że elewacje wentylowane ocieplanie są wełną ( Rockwool Ventimax F, Panelrock F, Wentirock F, Ursa kdp 2v, Isover MultiMax, Super Vent Plus itp ), nie styropianem, który nie przepuszcza pary wodnej, tworząc z budynku szczelny tzw. termos. Ściany z wełny po prostu oddychają. Oczywiście elewacje z tynku również można wykonać z ocieplenie z wełny mineralnej i będzie to doskonałe rozwiązanie. Należy jednak pamiętać jednocześnie o zastosowaniu również tynku przepuszczającego powietrze tj. mineralny, silikatowy , nie zaś szczelnego jak: silikonowy. Tynki tradycyjne. Obecnie na rynku jest ogromny wybór tynków elewacyjnych jak: mineralny, silikonowy, sylikatowy, krzemowy, sylikonowo- silikatowy itp. Zależnie od tego co oczekujemy od elewacji należy wybrać właściwy dla siebie. I tak np. tynk mineralny, należy do najtańszych lecz również najmniej trwałych, wymaga odmalowania co 3 lata żeby zachował swój estetyczny wygląd. Tynk akrylowy jest trwalszy od mineralnego , jest również najbardziej narażony na powstawanie na nim pleśni, więc nie powinien być wykorzystywany do elewacji w terenie zadrzewionym. Tynk sylikonowy jest dużo odporniejszy na warunki otoczenia, nie brudzi się na swojej powierzchni, ale nie przepuszcza powietrza i wilgoci z budynku, przez co klimat wewnątrz jest mniej przyjazny do życia. Tynk sylikatowy, jest tynkiem samoczyszczącym się, drobinki kurzu osiadłe na jego powierzchni spływają wraz z opadami deszczu, jest też paro przepuszczalny i miły do mieszkańców, jest niestety droższy od wcześniej wymienionych. Rockpanel Cameleon fasada wentylowana Ważnym aspektem przy wyborze elewacji jest jej wygląd. Elewacje tynkowane to tzw. baranek o różnym uziarnieniu, w przeogromnej palecie kolorystycznej od odcieni pastelowych do bardzo intensywnych kolorów. Na dzień dzisiejszy dostępne są również różne efekty które można na takiej elewacji osiągnąć, jak brokat, malowane imitacje kamienia, odciski imitujące drewno, można zastosować również ozdobne bonie, czy sztukaterie. Elewacje wentylowane. Elewacje wentylowane to zupełnie inne możliwości. Ogrom producentów oferuje najróżniejsze rodzaje okładzin elewacyjnych, od płyt elewacyjnych włókno-cementowych tj. Euronit – Equitone, Cembrit, Swisspearl, Cedral, przez płyty HPL drewnopodobne, gładkie lub zadrukowane dowolnym wzorem tj : Trespa, Fundermax, Krono, płyty elewacyjne fornirowane Prodema, deski drewniane elewacyjne, płyty ze sprasowanych włóknien kamiennych Rockpanel, płyty betonowe tj. Concreate, Fibre C, czy wreszcie kamień na elewacji, kompozyt tj. Alucobond, Etalbond, płyty ceramiczne elewacyjne i wiele innych. Każdy producent zaś, dysponuje własną przebogatą kolorystyką wzorów podstawowych. Nie można by tu jednak nie wspomnieć o okładzinach innych niż wszystkie tj. płyty kameleon, zmieniające kolor zależnie od kąta patrzenia, płyty lumen z kolekcji Trespy, każdy kolor w kilku wykończeniach, płyty gloss, imitujące szkło, czy rock, z faktura kamienia. Mogą też być płyty indywidualne z dowolnym wybranym przez nas nadrukiem, wzorem, płyty gięte po łuku i masa innych rozwiązań. A to dopiero początek możliwości, gdyż nie wspomnieliśmy jeszcze o możliwościach montażu płyty elewacyjnej. Mogą to być płyty elewacyjne płaskie, lecz wcale nie znaczy, że nudne, mogą być okładziny elewacyjne układane np. na cegiełkę. Można tez budować z nich elewacje przestrzenne, można płyty fasadowe otworować, podświetlać, ozdabiać nitami, tworzyć elementy ruchome, żaluzje itp. ograniczeniem jest tu tylko wyobraźnia projektanta. Kolejną ważną cechą o której należy wspomnieć jest proces realizacji elewacji wentylowanej. Elewacje wentylowane to długie przedsięwzięcie projektowo – inżynieryjne. Elewacji takiej nie da się wykonać bez dokumentacji montażowej z rozrysowanym układem podkonstrukcji, układem płyt, nitów, detali itp. Niezbędny też jest dokładny projekt wykonawczy który oblicza ilość materiałów niezbędnych do wykonania prac elewacyjnych. Oczywiście zapotrzebowanie materiałowe należy również przewidzieć przy elewacji tynkowanej, jednak nie musi ono być aż tak precyzyjne jak przy elewacjach wentylowanych, gdyż materiały te są łatwiej dostępne, możliwe są domówienia i krótszy jest termin oczekiwania na dostawę. Elewacje wentylowane należy przemyśleć bardzo dokładnie. Każdy producent płyty przystępuje do produkcji konkretnej płyty po przesłaniu zamówienia. Nie istniej coś takiego jak stany magazynowe. Płyty nie można dokupić ‚od ręki’ , czy oddać jak zamówimy zbyt dużo. Tu więc powstają dwa bardzo ważne dla każdego inwestora pytania : „czas realizacji?’ i „koszty?” cena. Czas realizacji zamówienia na płyty elewacyjnej jest dość różny, od najkrótszych 2 tygodnie u producenta Rockwool na płyty Rockpanel, 2-3 tygodnie w Equitonie – Euronicie, przez 3-5 tygodni u producenta Trespa, Max Exterior, do nawet 12 tygodni przy płytach elewacyjnych betonowych Fibre C. W związku z długim okresem oczekiwania na materiał, nie można zamówić go zbyt mało, a potem czekać na domówienie kilku sztuk. Ponadto każdy producent posiada tzw. minima zamówieniowe i domówienie kilku sztuk, czy nawet ilości poniżej 100m2 wiąże się z dodatkowymi kosztami samej płyty fasadowej oraz dodatkowym kosztem transportu. Z drugiej strony zamówienie większej ilości płyty fasadowej również jest nieopłacalne, gdyż płyty fasadowe są drogim materiałem i nie ma sensu płacić za materiał którego się nie zużyje. Po fazie zamówień przystępujemy do realizacji prac. Elewacje lekka – mokra ze względu na zastosowanie dużej ilości chemii budowlanej tj. kleje, tynki wymagają montażu w temperaturze powyżej +5oC. Elewacje wentylowane można wykonywać właściwie przez cały rok, gdyż są do wykorzystania mechaniczne sposoby montażu płyty oraz podkonstrukcji. Przy wyborze elewacji warto również rozważyć, która z nich jest trwalsza. Elewacja wentylowana charakteryzuje się świetnym zachowaniem w trakcie eksploatacji budynku. Płyty są zmywane większość posiada powłokę antygrafitti ( jak np. Euronit Natura PRO, Euronit Pictura, Rockwool Rockpanel drewnopodobny itp). Płyty elewacyjne okładzinowe są odporne na uderzenia, nie wymagają dodatkowej pielęgnacji, malowania, impregnowania itp ( tu wyjątek stanowi naturalne drewno, które trzeba impregnować co 3 lata). Większość producentów udziela gwarancji na swój materiał na 10 lat, niektórzy nawet na 30 lat. Trespa płyty elewacyjne. Elewacje tynkowane maja bardzo różną trwałość, zależną od wybranego rodzaju tynku. I tak np. tynk mineralny dość szybko ulega zabrudzeniu, rozwijają się na nim pleśnie czy grzyby, należy go co kilka lat ponownie przemalować. Tynk silikatowy jest odporny na tego rodzaju zabrudzenia i nie wymaga pielęgnacji. Są również tynki wyjątkowo odporne na wszelakiego rodzaju zabrudzenia, stosowane przy renowacjach zabytków i te mogą być nie odnawiane nawet przez 30 lat. Ostatnią cechą o której należy wspomnieć i która interesuje inwestora to cena elewacji wentylowanej. I tu zaczyna się temat rzeka…… Cena w obu systemach zależy od bardzo wielu czynników, np. czy budynek jest wysoki, czy niski, gdzie umiejscowiony w terenie, blisko np. morza czy w lesie, czy ma skomplikowana bryłę, jaki materiały wykorzystamy do realizacji, w jakim okresie roku , w lecie czy w zimie, jest planowany montaż itp. Każda elewacja wymaga indywidualnego rozpatrzenia i wyceny, można więc jedynie podać szacunkowe koszty obu realizacji. I tak: elewacje lekka – mokra to minimalny koszt od około 200zł za 1m2 ( cena obejmuje materiały i montaż ) . Elewacja wentylowana to minimalny koszt od około 380zł netto za 1m2 ( cena obejmuje materiały i montaż ). Oczywiście o górnej granicy ciężko mówić, gdyż możliwości jest naprawdę dużo, a niektóre indywidualne rozwiązania niestety mogą okazać się kosztowne. Zachęcamy do kontaktu w celu przygotowania indywidualnych wycen i rozwiania wszystkich wątpliwości które powstały przy doborze najlepszego dla Państwa systemu na elewację. Jaki materiał wybrać na elewację wentylowaną? Nowoczesne elewacje wentylowane. Na decyzję o wyborze materiału na elewację wentylowaną ma wpływ szereg czynników. Do najpopularniejszych należy wygląd i cena. Jednak należy pamiętać że istotnym czynnikiem jest również ewentualna konserwacja okładziny; umiejscowienie budynku np. bliskość wody, duże zanieczyszczenie powietrza; umiejscowienie płyty elewacyjnej na budynku tzn. czy płyta elewacyjna jest wysoko, czy nisko, czy jest w poziomie, a może na dachu itp. ; jakie wymiary paneli elewacyjnych są zaprojektowane na budynku i wiele innych. Zacznijmy jednak od wyglądu okładzin elewacyjnych. Elewacje wentylowane można wykonywać z ogromnej ilość różnych materiałów. Dom prywatny realizacje elewacje wentylowane. Do najpopularniejszych należą płyty włókno cementowe tj. Equitone – Euronit, Cembrit, Swisspearl, płyty HPL tj. Trespa, Max Exterior, Krono, płyty HPL fornirowane drewnem tj. Prodema, drewno naturalne od desek z np. modrzewia syberyjskie do drewna egzotycznego jak merbau itp. , płyty z włókien kamiennych Rockpanel, płyty betonowe jak Fibre C, czy Concreate, płyty ceramiczne jak Creaton, Argeton lub płytki elewacyjne ceramiczne np. polski producent Nowa Gala, płyty kamienne od najpopularniejszego piaskowca do płyt elewacyjnych o egzotycznym wyglądzie sprowadzanych z Ameryki, Chin, czy Afryki, płyty kompozytowe tj. Alucobond, Stac Bond itp. , żaluzje elewacyjne, siatki elewacyjne, tynk wentylowany i jeszcze wiele innych. Przy rozważania aspektu wizualnego pierwsze co musimy zadecydować to czy chcemy osiągnąć efekt przytulnej, miłej choć niewątpliwie nowoczesnej elewacji czy raczej surowej, betonowe bryły. Przy wyborze przytulnej elewacji najczęściej decyzja pada na okładziny elewacyjne drewnopodobne lub drewniane. Jeśli zaś interesuje nas efekt surowości, technicznej precyzji, czy wręcz kosmicznej nierealności, wtedy na pomoc przychodzą płyty włókno cementowe, betonowe, kompozytowe. Każdy rodzaj płyty fasadowej ma swoje indywidualne cechy i zalety. Nie da się określić które są lesze, można zaś wybierać te okładziny elewacyjne które odpowiadają na nasze oczekiwania. Jeśli rozważamy płyty drewnopodobne, mamy do wyboru płyty HPL, płyty Rockpanel, lub drewno naturalne. Z pewnością okładziny płytowe mają taką przewagę nad drewnem naturalnym, że nie wymagają żadnej konserwacji. Elewacje drewniane i drewnopodobne z płyt. Elewacje wentylowane. Drewno naturalne zaś z czasem zmienia kolor lub wymaga impregnacji co około 3 lata. Ponadto okładziny elewacyjne płytowe jak Trespa, Max Exterior, Rockpanel mogą osiągać bardzo duży wymiar np. 427x213cm , przez co możliwości aranżacji elewacji bardzo się zmieniają ( przy drewnie naturalnym wymiar deski nie powinien być większy niż około 15x350cm) . Rozwiązaniem niejako pośrednim są płyty elewacyjne Prodema. Jest to okładzina płytowa HPL po wierzchu fornirowana naturalnym drewnem. Płyty są zaimpregnowane, odporne na warunki pogodowe, UV itp. Mają wymiar 122x244cm i duży wybór kolorów. Prodema – płyty elewacyjne z naturalnym fornirem. Jeśli zaś chodzi o ceny płyt elewacyjnych tu wspomnianych trzeba wiedzieć, że panele drewnopodobne HPL oraz Rockpanel należą do tańszej grupy, płyty zaś Prodema to prawie dwukrotny koszt. Jeśli chodzi o drewno naturalne rozstrzał cenowy jest ogromny, zależy od rodzaju drewna, jego sposobu impregnacji, kształtu wycięte deski itp. Ceny te mogą być znacznie niższe od płyty HPL, ale mogą być również wiele droższe niż panele Prodema. Płyty elewacyjne włókno-betonowe. Kolejny rodzaj okładzin o których wspomnieliśmy to okładziny elewacyjne betonowe lub imitujące beton. Są dużo bardziej surowe niż drewnopodobne i pozwalają uzyskać zupełnie inna formę budynku. Najpopularniejsze to płyty włókno cementowe tj. Equitone – Euronit, Cembrit. Tu oczywiście mamy do wyboru kilka kolekcji różniących się między sobą diametralnie. Płyty elewacyjne takie jak Tectiva, Cembonit są z wyglądu najbardziej zbliżone do naturalnego betonu. Nie posiadają impregnatu powierzchniowego tylko są zabezpieczone w całym swoim przekroju. Przez to zewnętrzna powierzchnia posiada niejako „przebarwienia” powstałe po wysychającym betonie, widoczne są „chmury” i niepowtarzalny w każdej płycie koloryt. Ponadto płyty nie mają gładkiej powierzchni, tylko „drapaną” . Kolekcja ta jest wyjątkowa i piękna, ale nie wszyscy chcą się pogodzić z jej indywidualnością. Dla osób oczekujących większej powtarzalności są płyty elewacyjne tj. Natura, Pictura, czy Zenit. W kolekcjach tych płyty fasadowe są absolutnie powtarzalne o identycznym wyglądzie. Mają bardzo bogate kolorystyki od stonowanych szarości, antracytów, bieli do bardzo żywych, wręcz jaskrawych kolorów. Inny rodzaj to płyty fasadowe z betonu naturalnego, zbrojne rozproszonym lub ciągłym włóknem tj Fibre C czy Concreate. W przypadku płyty betonowej Concreate mówimy o płytach grubych tj. około 20-30mm o wymiarach maksymalnych 120x120cm i odcieniach typowych dla betonu, czyli szarości. Płyta elewacyjna zaś Fibre C to okładzina cienka 8-12mm i wymiarach 120x360cm. Wybór kolorów też jest większy bo są również odcienie piasku, czerwieni czy zieleni. Niestety jak zwykle ma to przełożenie na cenę płyty elewacyjnej. Płyty włókno cementowe to w ogóle najtańsze rozwiązanie dla fasad wentylowanych ( jest to związane z dużą konkurencja producentów i procesem produkcji, nie zaś z jakością płyty, gdyż okładziny włókno cementowe to bardzo trwałe i dobre płyty). Cena płyty betonowej grubej to już drugie tyle, a cena Fibre C to kolejna zdublowana podwyżka. Płyty fasadowe kompozytowe. Elewacje wentylowane. W wykonywaniu ekstremalnie nowatorskich i wręcz kosmicznie nietypowych elewacji wentylowanych sprawdzają się płyty fasadowe kompozytowe tj. Alucobond, Stac Bond, Reinobond itp. Panele te można oczywiście mocować w płaskich kasetach, lecz można również wykonywać z nich różne nietypowe kształty i przestrzenne bryły gięte w łuki itp. Ponadto płyty elewacyjne kompozytowe mają bardzo bogata kolorystykę od najpopularniejszych kolorów aluminium, przez pełna paletę barw gładkich, do paneli fasadowych metalicznych, błyszczących, czy płyt elewacyjnych kameleonów. Tutaj również ciężko określić cenę elewacji wentylowanej, gdyż zależnie od układu paneli, ich formatów, kolorów, formy, bryły itp cena będzie bardzo zróżnicowana od niemalże najtańszych z elewacji wentylowanych, do ekstremalnie drogich. W przypadku elewacji wentylowanej o ciekawych, nietypowych, czy projektowanych pod indywidualnego odbiorcę warto wspomnieć o możliwościach płyt HPL, tj. Trespa czy Fundermax. Producenci ci mają w swojej ofercie panele o metalicznym połysku, płyty o różnych fakturach jak kamień Rock, błyszczących i gładkich jak szkło Gloss, zupełnie matowych Matt, czy jak kolekcja Trespa Lumen płyty fasadowe w jednym kolorze, ale różnie odbijających, czy pochłaniających połyski światła. Dostępne są też płyty elewacyjne o zupełnie indywidualnym nadruku, według własnego projektu. Zmieniając zupełnie charakter elewacji możemy pokusić się o elewacje kamienną. Tu przybliżamy się tradycji i pięknych klasyków budownictwa. Kamień taki jak piaskowiec czy wapień to najpopularniejsza i właściwie jedyna okładzina wentylowana lat 50. Jednak do dziś dnia kamień w różnej postaci jest stosowany bardzo powszechnie w budownictwie zarówno mieszkaniowym, jak i w biurowcach, czy użyteczności publicznej. Daje on ogromne możliwości, bo operujemy nie tylko rodzajem czy kolorem kamienia, ale również jego różnorodnym użyleniem, fakturą. Kamień można różnorodne obrabiać od powierzchni gładkich, przez młotkowane, ryflowane, czy wręcz wycinane w indywidualne wzory. Kolejnym aspektem który decyduje o wyborze rodzaju okładziny fasadowej może być jej umiejscowienie. Przy budynkach wysokich powyżej 25 m wysokości budynku nie można w Polsce stosować większości okładzin HPL. Wyjątek stanowi płyta Fundermax o podwyższonych parametrach odporności ogniowej. Za to płyty HPL doskonale nadają się na przegrody balkonowe. Włókno cement nie ma ograniczeń wysokościowych, ale nie powinien być stosowany na powierzchnię płaskie, gdzie woda i słońce będą bezpośrednio operować po powierzchni płyty. Jednak i tu jest wyjątek i płyty elewacyjne Tekstura Euronit nadają się na wykonywanie okładzin dachowych na zasadzie tzw. podwójnej skóry, czyli pod płyta jest dach właściwy zabezpieczający budynek przeciw-wilgociowo. Panele Rockpanel są doskonałym wyborem przy okładzinach na np. ścianach z kaset, gdzie nie ma możliwości zastosować płyt o dużym ciężarze, gdyż Rockpanel należy do najlżejszych okładzin. Hotel Mikołajki na Ptasiej Wyspie. Elewacja wentylowana z płyt betonowych. Za to zarówno producenci okładzin elewacyjnych HPL, włókno cementu, czy płyt kamiennych nie unikają budynków w bezpośrednim sąsiedztwie wody, czy zalegającego śniegu. Coraz bardziej popularne są domy na wodzie. Tak jak np. Hotel w Mikołajkach z okładzina Equitone – Euronit, czy restauracja La Place z płyt Trespa. Jeśli zaś chodzi o wpływ zanieczyszczonego powietrza na okładziny elewacyjne warto rozważyć unikanie materiałów naturalnych, czy trudnych do zabezpieczenia. W miastach elewacje z piaskowca ulegną dużo szybszemu zabrudzeniu, niż elewacja z paneli HPL. Ponadto elewacje panelowe są łatwo zmywalne, kamienne zaś wymagają wymiany. Wymieniliśmy już najważniejsze zagadnienia dotyczące wyboru okładziny. Zagłębiając się w szczegóły można by mnożyć powody do wyboru tej , a nie innej okładziny fasadowej. Jednak jest to temat bardzo indywidualny. Warto przy konkretnej realizacji zgłosić się do nas o poradę, czy bardziej szczegółowe wyjaśnienia. Cetris płyty betonowo drzazgowe Cetris płyty. Płyty cementowo-drzazgowe są odporne na warunki atmosferyczne i powszechnie stosowane są jako okładziny elewacyjne. Dzięki bardzo dobrym parametrom ogniowym płyty Cetris mają szerokie zastosowanie w budownictwie drewnianych domów szkieletowych. Ze względu na rodzaj powierzchni płyty elewacyjne Cetris zostały podzielone na: Cetris Basic Cetris Plus Cetris Profil Plus Cetris Finish Cetris Profil Finish Cetris Profil Płyty Cetris są niepalne i posiadają klasyfikację reakcji na ogień A2 s-1, d0 – niepalne. Płyty Cetris są mrozoodporne i przechodzą badania zamrażania i odmrażania przy testowaniu w 100 cyklach. Płyty betonowo-drzazgowe są neutrealne dla zdrowia, ponieważ nie posiadają żadnych dodatkowych substancji. Na płytach Cetris nie rozwijają się pleśnie. Dzięki składnikom z jakich płyty są wykonane płyty osiągają odporność na oleje, benzyny, oraz są ekologiczne. Płyty Cetris są dźwiękoizolacyjne i odporne na warunki atmosferyczne. Płyta Cetris Basic ma gładką cementową powierzchnię. Płyty Cetris Basic produkowane są w różnych grubościach, lecz płyty cieńsze nie mają zastosowania przy wykonywaniu fasad wentylowanych. Dostępne grubości płyt Cetris Basic to 8, 10, 12, 14, 16, 18, 20, 22, 24, 26, 28, 30, 32 mm. Płyta sprzedawana jest w formatach 3 350 x 1 250 mm lub przygotowana specjalnie pod wymiar zamawiającego. Płyta Cetris Plus ma gładką powierzchnię jak płyta Cetris Basic, lecz jest pokryta warstwą podkładową. Każda strona płyty, oraz krawędzie płyty są pokryte białym gruntem. Jest to sposób na przygotowanie podłoża pod następny krok prac. Płyty Cetris Plus są następnie pokrywane farbą elewacyjną. Płyta Cetris Profil Plus ma powierzchnię pokrytą białym gruntem i posiada relief imitujący słoje drewna. Płyta produkowana jest w grubości 10 i 12 mm. Płyta Cetris Finish pokryta jest warstwą gruntującą i również warstwą ostateczną koloru elewacji. Kolory finalne płyty można wybierać z wzornika kolorów RAL, oraz NCS. Płyta elewacyjna produkowana jest w grubościach 10, 12, 14 i 16 mm. Płyty Cetris Profil Finish analogicznie posiadają powierzchnię ryflowaną i pomalowaną na ostateczny kolor. Płyta Cetris Profil jest surową płytą cementowo-drzazgową z powierzchnią posiadającą relief. Przykłady zastosowania płyt Cetris cementowo-drzazgowych. Bardzo gorąco polecamy wykonanie elewacji z podstawowej płyty Cetris Basic. Spora ilość realizacji pokazuje, że jest duża grupa ludzi, którzy cenią naturalne piękno betonu. Płyta Cetris Basic zachowuje się jak beton na elewacji i ulega przebarwieniom, tworzą się na niej niesamowite zacieki, oraz zdarzają się miejscowe wykwity. Żadna płyta betonowa do elewacji wentylowanych nie wygląda tak ekstremalnie naturalistycznie. [wpsr_facebook] Elewacje z nowoczesnych materiałów Źródło: Architektura Cegła, tynk, kamień czy drewno nie wystarczają już architektom projektującym nowoczesne fasady budynków. Sięgają oni po szkło, metal czy stalowe siatki. — Blacha cynkowa, ze względu na jej trwałość, przez stulecia była stosowana w najbardziej narażonych miejscach budowli: na dach, elewacje, rynny — tłumaczy Igor Pilutkiewicz z firmy Rheinzink Polska. Architektura_m3ziolek_elewacje_prasa_reynaers_aluminium — Wykonana z niej fasada w technologii „na rąbek” może przyjmować różne wzory. Blacha w tej technice daje się formować w elementy wypukłe, wklęsłe, zaokrąglenia lub pasy stożkowe. Rytm i ułożenie rąbków na elewacji może być dowolny, od układu poziomego, ukośnego po układ pionowy. Blachę cynkowo-tytanową można łączyć też z innymi materiałami w technologii elewacji wentylowanych. Z piaskowcem, klinkierem, szkłem szczególnie łatwo komponuje się jej wersja patynowana. Transparentne i metaliczne Innowacje technologiczne wprowadzane na elewacjach mają nie tylko wpływ na architektoniczną estetykę. Producenci oferujący nowe rozwiązania z aluminium i szkła zwracają uwagę na funkcje użyteczne fasad: ochronę klimatyczną, termiczną i akustyczną budynków. Elewacja złożona z systemów elementowych może być łatwo montowana na placu budowy i charakteryzuje się wysoką izolacyjnością termiczną. Wyposażona w panele fotowoltaiczne stanie się dodatkowym źródłem „zielonej” energii. — Fasada elementowa oferuje wiele korzyści w przypadku budowania wysokościowców — wyjaśnia Janusz Sobek, Key Project Coordinator w firmie Reynaers Polska. — Nie chodzi tylko o to, że wszystkie elementy mogą być całkowicie wyprodukowane w warsztacie. Złożenie całej fasady przypomina układanie puzzli – na samym placu budowy ogranicza się do wstawienia w odpowiednie miejsca skompletowanych części, przy użyciu wcześniej zamontowanych elementów mocujących. W domach jednorodzinnych sprawdzą się natomiast nowoczesne systemy solarne. Dzięki szerokiej ofercie rozwiązań, oszczędność i ekologia idą w parze. Podsumowując roczne wydatki na energię, pomyślmy o zainstalowaniu energooszczędnych systemów, które pozwolą odciążyć nasz domowy budżet. Rozwój technologii ułatwia projektantom łączenie różnych materiałów na elewacjach. Specjaliści apelują jednak o umiar i umiejętny dobór elementów, które razem mają komponować się w jedną całość. — Nietradycyjne materiały elewacyjne można łączyć ze sobą w zależności od przyjętej w projekcie estetyki. W szczególności przy kompozycji na zasadzie kontrastu — mówi dr hab. Wacław Celadyn. — Należy jednak zwrócić uwagę na to, że zbyt wiele różnych materiałów wykorzystanych na jednej fasadzie, z reguły więcej niż trzy, powoduje efekt nadmiaru i nieczytelności idei estetycznej. Cegła i kamień na jednej fasadzie spotykane są zarówno w projektach zaaranżowanych tradycyjnie, jak też jako wykończenie ścian nowoczesnych obiektów. Gładkie cegły w kolorze białym, czarnym oraz stonowanych odcieniach szarości warto uzupełnić płytami granitowymi, akcentując współczesność projektu. Natomiast ręcznie formowane cegły licowe oraz nieociosany kamień to połączenie oddające naturalność i prostotę budynku. Wentylacyjna różnorodność W technologii elewacji wentylowanej ściana właściwa budynku oszalowana jest systemową konstrukcją aluminiową bądź stalową, na której montowane są panele okładzinowe. Panele te mogą być wykonane z różnych materiałów – betonu, włókno-cementu, ceramiki, drewna, kamienia czy blachy – tworząc jednolite powierzchnie lub łącząc się w fantazyjne mozaiki. Architektura_m3ziolek_elewacje_prasa_warszawa_rheinzink_2 — Obecnie okładziny wentylowane to nie tylko prestiż i bogactwo wykończenia, ale również walory techniczne oraz szeroki wybór rozwiązań, dający możliwość tworzenia dzieł nowoczesnej architektury — mówi Maria Ziółek z firmy M3 Ziółek. — Architektura publiczna chętniej wykorzystuje okładziny o surowym charakterze, a budownictwo mieszkaniowe podkreśla swoje rodzinne przeznaczenie przez tradycyjne okładziny. Coraz częściej jednak zauważamy tendencję do mieszania się tych nurtów, np. beton cienkowarstwowy łączony jest z drewnem naturalnym, a wielkowymiarowe płyty celulozowe fornirowane drewnem z łupkiem kamiennym. Połączenia różnorodnych faktur tych okładzin, kolorów, zderzenie dwóch nurtów – tradycyjnego, przytulnego z nowoczesnym, technicznym – dają oryginalne efekty, doceniane zarówno przez architektów jak i inwestorów. W elewacjach wentylowanych, pomiędzy wierzchnią warstwą okładziny a izolacją termiczną, zachowana jest pustka wentylacyjna. Konstrukcja taka przenosi punkt rosy ze ściany na powierzchnię warstwy ocieplenia – inwestor uzyskuje w ten sposób optymalną suchość ścian właściwych budynku i wilgotność wewnątrz zabudowy. Dodatkowo technologia ta eliminuje powstawanie grzybów i pleśni oraz ułatwia utrzymanie stałej temperatury w budynku. Cynkowe akcenty Niepowtarzalne wzory na elewacjach można uzyskać stosując blachę cynkowo-tytanową. Wykorzystywana do pokrycia dużych połaci ścian budynków o technologicznym wyrazie, sprawdzi się także w budownictwie jednorodzinnym, choćby jako akcent wykończeniowy. — Blacha cynkowa, ze względu na jej trwałość, przez stulecia była stosowana w najbardziej narażonych miejscach budowli: na dach, elewacje, rynny — tłumaczy Igor Pilutkiewicz z firmy Rheinzink Polska. — Wykonana z niej fasada w technologii „na rąbek” może przyjmować różne wzory. Blacha w tej technice daje się formować w elementy wypukłe, wklęsłe, zaokrąglenia lub pasy stożkowe. Rytm i ułożenie rąbków na elewacji może być dowolny, od układu poziomego, ukośnego po układ pionowy. Blachę cynkowo-tytanową można łączyć też z innymi materiałami w technologii elewacji wentylowanych. Z piaskowcem, klinkierem, szkłem szczególnie łatwo komponuje się jej wersja patynowana. Autor: Karol Usakiewicz; Fot. Reynaers Aluminium, GKD/Cemal Emden, Rheinzink, Rieder, Röben Przystań kajakowa w Ostrowie Warckim k. Warty Przystań kajakowa w Ostrowie Warckim k. Warty realizacja 2013 GW Maro Bud W zakresie naszej firmy było : wykonanie projektu montażowego elewacji wentylowanej, dostawa kompletu materiałów, montaż elewacji wentylowanej. Na elewacji budynku zostały zastosowane płyty włókno-cementowe Cembrit kolekcja True w kolorach białym, żółtym, szarym; oraz blacha falista. Płyty mocowane są w sposób mechaniczny na nity barwione w kolorze okładziny. Montaż mechaniczny nie jest ograniczony żadnymi obostrzeniami, więc prace mogły by wykonywane w zimie. Dom prywatny Izabelin Warty Dom prywatny Izabelin W zakresie naszej firmy było : wykonanie projektu montażowego elewacji wentylowanej, dostawa kompletu materiałów, montaż. Na elewacji budynku zostały zastosowane płyty Prodema drewniane. Płyty mocowane są w sposób niewidoczny na system kleju SIKA Tack Panel. Knauf Aquapanel – płyty betonowe Aquapanel płyty betonowe na elwacje wentylowane. Zewnętrzne płyty betonowe firmy Knauf Aquapanel Outdoor. Płyty wymagają wykańczania powierzchni gładziami cementowymi. Wentylowane ściany osłonowe na szkielecie metalowym. Płyta cementowa AQUAPANEL® Outdoor Zaprawa klejowa i zbrojeniowa zewnętrzna AQUAPANEL® Basecoat Siatka zbrojąca AQUAPANEL® Exterior Środek gruntujący do płyt AQUAPANEL® Zewnętrzny tynk silikonowo-żywiczny AQUAPANEL® – Biały lub zewnętrzny tynk akrylowy AQUAPANEL® – Biały Zalecane mocowanie Masa szpachlowa AQUAPANEL® – Szara oraz taśma do spoin AQUAPANEL® (10 cm) Profil, np. Protektor 9124, grubość tynku 6 mm Krawędź profilu Profil wspornikowy Materiał izolacyjny, np. Knauf Insulation lub Heraklith Poza szkieletami drewnianymi, firmy deweloperskie i planiści mają do dyspozycji różne typy jednostek budulcowych dla podkonstrukcji z aluminium. Można ich użyć zarówno do obiektów nowo budowanych, jak i przy renowacji starych fasad. Płyty Aquapanel są całkowicie odporne na warunki atmosferyczne. Nie są wykonywane z materiałów organicznych. Płyty Aquapanel nie puchną, nie pęcznieją ani nie pleśnieją. Odpowiedzi ażór odpowiedział(a) o 15:20 Elementy konstrukcyjne:Podłoże - warstwa gruntu o określonych parametrach geotechnicznych, wykorzystywana do posadowienia fundamentu budynku (budowli).Fundament - przenosi na grunt wszystkie obciążenia działające na budynek czy zewnętrzne i wewnętrzne - pełnią często funkcję konstrukcyjną, przenosząc obciążenia na fundament:ściany zewnętrzne izolują wnętrze budynku od wpływów atmosferycznych, hałasu, dostępu osób postronnych;ściany wewnętrzne budynku dzielą obiekt na poszczególne pomieszczenia;rozróżnia się także:ściany nośne (konstrukcyjne) - gdy przenoszą na fundament lub na inne elementy konstrukcyjne obiektu ciężar własny, ciężar stropu, ciężar wyposażenia, obciążenia np. od strony klatki schodowej, dachu czy balkonu (łącznie z ciężarem śniegu), a także obciążenia z tytułu parcia wiatru;ściany działowe - zazwyczaj wewnętrzne, o małej grubości, rozdzielające poszczególne pomieszczenia, pełniąc funkcję przegrody wzrokowej i - dzielą budynek na kondygnacje i przekazują obciążenia na otaczające - zapewniają komunikację pieszą między poszczególnymi kondygnacjami budynku i przenoszą obciążenia na ściany - chroni budynek przed opadami atmosferycznymi, składa się z konstrukcji nośnej i pokrycia dachowego.(Jeżeli przestrzeń miedzy pokryciem dachu, a stropem nad najwyższą kondygnacją ma wysokość powyżej 1,3 m to po zaizolowaniu cieplnym można wykorzystać ją na strych lub poddasze użytkowe; w przypadku mniejszej wysokości - konstrukcję dachu i stropu traktuje się łącznie jako stropodach.)Elementy wykończeniowe - okucia zewnętrzne, stolarka okienna i drzwiowa, oszklenia, instalacje (w tym grzewcza, wodociągowo-kanalizacyjna, elektryczna, gazowa i inne), balustrady, okładziny, podłogi, tynki, powłoki malarskie.[LINK] Fundament, podłoże, schody, stropy, tarasy, ściany, balustrady. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Tynki spełniają kilka istotnych funkcji. Chroniąc przed ogniem, szkodliwym działaniem wilgoci, gwarantują przyjazny mikroklimat, a także wpływają na estetykę naszych wnętrz. Można je stosować jako podłoże do dalszego wykańczania, np. malowania, tapetowania czy okładania płytkami, bądź też jako ostateczną warstwę wierzchnią. Dobranie właściwych zapraw tynkarskich, a potem prawidłowe ich zastosowanie to spore wyzwanie. Jak samemu poradzić sobie z nakładaniem tynku? Jakich błędów się wystrzegać? Tynkowanie ścian wewnętrznych to integralny element prac, zarówno przy budowie, jak i generalnym remoncie domu czy mieszkania. Obecnie przy prowadzeniu wewnętrznych prac wykończeniowych w budownictwie, w przeważającej mierze stosowane są tynki gipsowe i cementowo-wapienne. Rodzaj tynku dobiera się w zależności od wymagań i właściwości podłoża. Rodzaje tynków wewnętrznych Maciej Iwaniec, ekspert z firmy Baumit: W pomieszczeniach suchych, jak np. salon, czy sypialnia, stosuje się najczęściej tynki gipsowe. Mogą być one nakładane zarówno na beton komórkowy, jak i pustaki czy cegłę. Ich największą zaletą jest fakt, że gips, na bazie którego powstają takie tynki, ma właściwości higroskopijne, przez co przejmuje rolę naturalnego regulatora wilgotności powietrza. Ściany suche są cieplejsze, a co za tym idzie, w całym domu panuje przyjazny mikroklimat. Tynk gipsowy daje efekt gładkiej powierzchni, dlatego też jest szczególnie rekomendowany jako podkład pod malowanie, tapetowanie, fototapety. Z kolei w pomieszczeniach narażonych na wilgoć, jak np. łazienka, pralnia, czy piwnica, lepiej sprawdzają się tynki cementowe lub cementowo-wapienne, które nadają się także jako podkład pod płytki ceramiczne. Tynk cementowo-wapienny jest łatwy do wykonania i zacierania oraz ma dobrą paroprzepuszczalność – woda nie gromadzi się w ścianach, umożliwiając im oddychanie. Podłoże pod tynki Każde dzieło potrzebuje solidnej bazy. Niezależnie więc od tego, czy będziemy nakładać tynk ręczny czy maszynowy, w pierwszej kolejności musimy przygotować podłoże pod tynkowanie. Niezwykle istotne jest by było ono suche, nośne, nieprzemarznięte, wolne od kurzu i innych zanieczyszczeń, mogących osłabić przyczepność. Aby uzyskać optymalne rezultaty tynkowania, zapewnić trwałość położonych tynków i zapobiec ich odpadaniu w przyszłości, powierzchnię ściany należy najpierw dokładnie oczyścić – usunąć odpadający tynk, farbę czy tapetę – a następnie starannie zagruntować i pozostawić do wyschnięcia. To, jakiego gruntu powinniśmy użyć, zależy od materiału, z jakiego wykonane są ściany. Maciej Iwaniec, Baumit: Do zwartych, gładkich, mało nasiąkliwych powierzchni betonowych, preferowany jest grunt zwiększający przyczepność (często z kruszywem) lub warstwa sczepna. Natomiast, gdy w grę wchodzą podłoża porowate, silnie chłonne, np. beton komórkowy czy cegła ceramiczna, zaleca się grunt wyrównujący chłonność, poprawiający przyczepność podłoża. Grunt można nanosić metodami malarskimi, zarówno pędzlem, jak i wałkiem. W przypadku dużych powierzchni warto ułatwić sobie pracę używając agregatu malarskiego. Przed rozpoczęciem tynkowania zaleca się zabezpieczenie wszystkich narożników nierdzewnymi profilami ochronnymi. Dodatkowo, na wszystkie miejsca narażone na pęknięcia trzeba nałożyć siatkę tynkarską. Na ścianach o dużych powierzchniach oraz tych, na których planujemy położenie płytek ceramicznych, warto zastosować listwy tynkarskie jako pomoc przy zaciąganiu i pionowaniu powierzchni. Tynkowanie ścian wewnętrznych Kolejnym krokiem po przygotowaniu podłoża pod tynkowanie, jest rozrobienie zaprawy tynkarskiej. Aby prawidłowo zarobić tynki ręczne, należy wsypać zawartość worków do pojemników zawierających odpowiednią ilość czystej wody i po nasączeniu wymieszać, aż do uzyskania jednorodnej homogenicznej (pozbawionej grudek) masy. Szczególną uwagę powinniśmy zwrócić na właściwą konsystencję zaprawy, warunkowaną odpowiednim doborem proporcji poszczególnych składników (suchy materiał:woda). Najlepiej przestrzegać w tym zakresie zaleceń umieszczonych na opakowaniu. Maciej Iwaniec, Baumit: Warto mieć również na uwadze to, że gotowa zaprawa utrzymuje swoje właściwości przez około 2 godziny. Po upływie tego czasu (rozpoczęty proces wiązania) nie nadaje się do nakładania. Próba dolewania wody i ponownego użycia, grozi osłabieniem wytrzymałości tynku, a co za tym idzie – jego pękaniem i odpadaniem. W kolejnym cyklu roboczym możemy przystąpić do nakładania przygotowanej zaprawy. Możemy to zrobić ręcznie lub mechanicznie, przy użyciu odpowiedniego agregatu. Pamiętajmy jednak, że tynki gipsowe wykonuje się wyłącznie metodą jednowarstwową, a grubość jednej warstwy nie powinna przekraczać 20mm. Tynki cementowe i cementowo-wapienne również można nakładać tą metodą, jednak przy nierównych płaszczyznach oba tynki powinny być nanoszone na ścianę dwukrotnie, niekiedy nawet trzykrotnie. W takich przypadkach najpierw wykonuje się obrzutkę, czyli pierwszą, mocniejszą warstwę tynku. Im bardziej będzie chropowata, tym lepsza będzie przyczepność kolejnej warstwy. Po wyschnięciu możemy przystąpić do nakładania kolejnej warstwy tynku. Maciej Iwaniec, Baumit: Niezależnie od sposobu naniesienia tynku na ścianę czy sufit, technologia wykończenia powierzchni jest taka sama. Po nałożeniu, zaprawę równa się wstępnie łatą tynkarską typu „H”. Po związaniu wyrównuje się wszystkie nierówności za pomocą łaty trapezowej, po czym zaciera pacą styropianową, filcową lub gąbkową. Nakładanie i równanie tynków nie należy do łatwych zadań. Czynności te wymagają wytrwałości i wprawy. Dlatego też, rozpoczynając zadania związane z tynkowaniem ścian, warto zacząć od mniej reprezentacyjnych, mniejszych pomieszczeń, aby po nabraniu praktyki osiągnąć efekt końcowy, który przyniesie pełną satysfakcję. Substancje lotne pochodzące z niektórych farb, lakierów czy klejów mogą wywoływać bóle głowy, mdłości, zmęczenie i nasilać dolegliwości alergiczne (podrażnienie skóry, oczu, dróg oddechowych). Osoby uczulone na kurz muszą zwracać uwagę nie tylko na skład materiałów, ale również na to, czy pozwalają uzyskać gładką powierzchnię. Czyste, pozbawione szkodliwych związków powietrze wewnątrz domu przekłada się na komfort życia i zdrowie mieszkańców. To złej jakości może zaś świadczyć o tzw. syndromie chorego budynku. Układamy płytki w stylu Stara Cegła - krok po kroku Zobaczcie film z układania cementowych płytek w stylu Starej Cegły firmy ELKAMINO DOM. Każda płytka ma nieco inny nieregularny kształt i porowatą strukturę. Są barwione w masie, wyglądają stuprocentowo jak płytki cięte ze starych cegieł. Sposób wykończenia ścian w danym pomieszczeniu powinien zależeć od jego funkcji i właściwości użytkowych poszczególnych materiałów. Wykazują one bowiem różną odporność na zabrudzenie i uszkodzenia. Niektóre są łatwe w renowacji czy demontażu, innych trudno się pozbyć podczas ewentualnej zmiany aranżacji wnętrz. Część umożliwia ukrycie nierówności i krzywizn przegród. Jaki wybrać tynk? W najpopularniejszej w naszym kraju technologii murowanej, przegrody pokryte są od wewnątrz na ogół tynkiem cementowo-wapiennym lub gipsowym. Na tradycyjny tynk cementowo-wapienny decydujemy się głównie ze względu na jego dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne i wilgoć (sprawdza się np. w łazienkach, pralniach). Nadaje się on pod farby, tapety, okładziny. Ma dość uniwersalne zastosowanie. Tynk gipsowy szybciej schnie, jednak w tzw. pomieszczeniach mokrych traci na wytrzymałości - nie powinien być używany np. pod glazurę w łazience. Umożliwia uzyskanie gładszej powierzchni - stanowi bardzo dobry podkład cienkich tapet, ponadto na gładkiej ścianie trudniej osadza się kurz. Aby uzyskać idealnie gładką ścianę, warto rozważyć pokrycie tynku gładzią. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Z kolei stosując suchy tynk - czyli płyty gipsowo-kartonowe mocowane na klej - otrzymujemy bardzo gładką powierzchnię i skracamy czas prac wykończeniowych (mokry tynk musi bowiem dobrze wyschnąć, aby można było przystąpić do ostatecznego wykańczania przegród). Nakładanie gotowej gładzi szpachlowej. (fot. Baumit) Suchy tynk z płyt g-k ma niemal idealnie gładką i równą powierzchnię, która stanowi doskonałe podłoże dla wszystkich farb i tapet. Ponadto zaletą gipsu jest to, że wchłania nadmiar wilgoci z powietrza i oddaje ją, gdy jest suche, poprawiając mikroklimat. (fot. Knauf) Na co zwracać uwagę, kupując farby do wnętrz? Malowanie ścian jest najpopularniejszym sposobem ich ostatecznego wykończenia. To idealne rozwiązanie dla wszystkich, którzy lubią często i za niewielkie pieniądze zmieniać wystrój pomieszczeń. Farby emulsyjne nie wymagają rozrabiania, zapewniają dobre krycie i nie pachną intensywnie. Wybierając konkretne, należy zwrócić uwagę na zawartość lotnych związków organicznych (LZO), które są szkodliwe dla środowiska i zdrowia człowieka, a ulatniają się do otoczenia latami. Szukajmy wyrobów, które mają ich jak najmniej. Przepisy określają dopuszczalną maksymalną zawartość LZO - np. w przypadku farb matowych stosowanych wewnątrz pomieszczeń, nie może ona przekraczać 30 g/l. W przypadku farb z połyskiem dopuszczalne jest 100 g/l. Najlepiej kupować produkty z certyfikatami i atestami potwierdzającymi, że spełniają zaostrzone normy zdrowotne i środowiskowe (z symbolem Błękitnego Anioła lub znakiem Polskiego Towarzystwa Alergologicznego na opakowaniu). Najlepszym podłożem większości farb są powierzchnie gładkie i równe, wykończone gładzią bądź płytami gipsowo-kartonowymi. Drobne niedoskonałości podłoża - niewielkie ubytki, grudki tynku, krzywizny - pozwalają ukryć wyroby strukturalne (dające też ciekawy efekt przestrzenny). Nie zapominajmy jednak, że na ścianach z fakturą łatwo osadza się kurz. Farby emulsyjne mogą mieć różne właściwości - zależnie od rodzaju spoiwa. Najpopularniejsze produkty akrylowe są łatwe w aplikacji, wydajne, dobrze kryją i szybko schną, lecz nie do końca sprawdzają się w pomieszczeniach mokrych (łazienka, pralnia, kuchnia). W nich lepiej zastosować winylowe - tworzą elastyczną powłokę, która mocno przylega do podłoża i jest odporna na uszkodzenia. Można zmywać z niej zabrudzenia, choć silne szorowanie nie wchodzi w grę. Wyroby lateksowe są droższe, ale wytrzymują szorowanie i mniej się brudzą. Z powodzeniem mogą być stosowane na klatkach schodowych, w łazience czy w kuchni przy zlewie lub blacie (w miejscach zarezerwowanych niegdyś dla płytek ceramicznych). Co na ściany pomieszczeń mokrych? Nie zapominajmy jednak, że podział farb ze względu na rodzaj spoiwa jest dość umowny, ponieważ bardzo różnią się one składem i dodatkami modyfikującymi ich właściwości. Ponadto producenci oferują np. wyroby akrylowo-winylowe i akrylowo-lateksowe. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Warto wiedzieć, że oprócz typowych emulsji, znajdziemy produkty do zadań specjalnych. Te, które tworzą dekoracyjne powłoki, zawierają włókna celulozy, cząsteczki kwarcu, dolomitu czy pył aluminiowy. Dzięki temu powierzchnia ściany przypomina aksamit, marmur, trawertyn, piasek albo metal. Uzyskać można praktycznie dowolną barwę, fakturę i połysk. Farby tablicowe tworzą natomiast matową powłokę, przypominającą tablicę szkolną, po której można pisać kredą, a następnie ją ścierać. Magnetyczne mają w składzie drobinki żelaza. Do pomalowanej nimi powierzchni przyczepiają się magnesy. Fosforyzujące zawierają pigmenty absorbujące promienie świetlne, więc namalowane nimi figury uwidaczniają się w ciemności. Nic nie stoi na przeszkodzie, by farbę tablicową zastosować w kuchni nad blatem. Tworzy bowiem wytrzymałą powłokę odporną na zmywanie. (fot. Benjamin Moore) Gdzie jaka tapeta? Dostępne są w szerokim zakresie wzorów i cen. Dzięki rozmaitym fakturom i rodzajom połysku mogą imitować skórę bądź tkaninę. W sprzedaży znajdziemy tzw. wersje ozdobne (winylowe, tekstylne i papierowe) oraz do malowania (z włókna szklanego i tzw. raufazę - grubą tapetę o ziarnistej strukturze, np. z wiórkami drewna pomiędzy warstwami papieru). Wykończenie takie możemy dziś stosować w większości wnętrz - nawet w kuchni czy łazienkach, o ile wybierzemy produkty winylowe, które są łatwo zmywalne i odporne na wilgoć. Pamiętajmy jednak, że mogą one wydzielać zapach drażniący górne drogi oddechowe. Popularne i niedrogie wyroby papierowe są mniej trwałe i najlepiej sprawdzają się w pokojach, w miejscach, gdzie nie są zbytnio narażone na zamoczenie czy zabrudzenie. Przyklejanie tapet jest droższe i bardziej pracochłonne od malowania, poza tym trudniej powrócić do gładkich ścian. Powierzchnia pod cienkie fototapety nie może mieć chropowatości. W przypadku wszystkich wyrobów istotne jest to, by przegrody nie miały większych nierówności - zmieniają one bowiem wymiary podłoża, co może prowadzić do powstania szczelin lub zakładów na styku brytów. Odpowiednio dobrane fototapety diametralnie odmieniają wygląd pomieszczeń. Przygotowywane na zamówienie, mogą przedstawiać np. fotografie zrobione podczas urlopu w wersji XXL. (fot. Zastosowanie elastycznych okładzin imitujących beton Elastyczny beton architektoniczny STONO to materiał doskonale imitujący wykończenie ścian betonem architektonicznym. Czym cechują się poszczególne okładziny na ściany wewnętrzne? Płytki ceramiczne i kamienne, dostępne w ogromnej ilości wariantów, są najpopularniejszym materiałem do wykańczania pomieszczeń narażonych na wilgoć. Na ścianach stosuje się glazurę (ceramiczne kafelki szkliwione), ceramiczne płytki podłogowe, gres (twardy i odporny na mróz oraz ścieranie), a także kamień. Jednak przy kuchence warto unikać wyrobów szkliwionych, bo mogą być wrażliwe na gwałtowne zmiany temperatury, zaś przy zlewozmywaku piaskowca, gresu polerowanego, niezaimpregnowanego marmuru, łupka - skał, które mogą ulec trwałemu zaplamieniu tłuszczem czy winem. Warty uwagi jest granit, bo wykazuje odporność na wilgoć, zaplamienie, zmiany temperatury, zarysowania i uszkodzenia mechaniczne. Wymienione wyżej okładziny nie emitują żadnych zapachów i są łatwe do wyczyszczenia - o ile nie mają chropowatej powierzchni. Podczas ich mocowania warto używać klejów, zapraw do spoinowania i silikonów o właściwościach biobójczych, zawierających substancje przeciwdziałające rozwojowi grzybów. Płytki ścienne z piaskowca, marmuru, trawertynu, granitu, oraz imitacje kamienia i cegły, wykonane z barwionego gipsu lub betonu, mają bardziej reprezentacyjny charakter i stosowane są w salonach z kominkiem czy przedpokojach. Ciekawym rozwiązaniem są też płytki, które po ułożeniu udają ceglany mur - klinkierowe oraz ceramiczne, powstające przez odcięcie lica cegły ręcznie formowanej. Wiele z nich ma jednak wydatną fakturę, sprzyjającą osadzaniu się kurzu. Materiały tego typu układa się przeważnie bezspoinowo, na zaprawie klejowej (podobnie jak płytki ceramiczne). Część z nich wymaga impregnacji, która chroni przed trwałym zabrudzeniem i ożywia kolor. Większość okładzin ściennych można montować na nieotynkowanych ścianach. Dzięki nowoczesnym klejom, płytki przytwierdza się do każdego nośnego podłoża - warunkiem jest jego stabilność i dobre zespolenie z murem.

element do okładania ścian budynku